" هر گاه دلم رفت تا محبت کسي را به دل بگيرد، تو او را خراب کردي،

خدايا، به هر که و به هرچه دل بستم، تو دلم را شکستي،

عشق هر کسي را که به دل گرفتم، تو قرار از من گرفتي،

هر کجا خواستم دل مضطرب و دردمندم را آرامش دهم، در سايه اميدي،

و به خاطر آرزويي، براي دلم امنيتي به وجود

آورم، تو يکباره همه را برهم زدي،

و در طوفان هاي وحشتزاي حوادث رهايم کردي، تا هيچ آرزويي در دل نپرورم

و هيچ خيري نداشته باشم و هيچ وقت

آرامش و امنيتي در دل خود احساس نکنم...

تو اين چنين کردي تا به غير از تو محبوبي نگيرم و به جز تو آرزويي نداشته باشم،

و جز تو به چيزي يا به کسي اميد

نبندم، و جز در سايه توکل به تو، آرامش و امنيت احساس نکنم...

خدايا ترا بر همه اين نعمتها شکر مي کنم." 

شهید چمران